Barkatulloh Daneshvar
Qattiq takfir va tezkor hukm chiqarish (2)
Bu bo‘limdagi ikkinchi jihat – tezkor harakat qilish va hukmni zudlik bilan ijro etishdir. Ba’zan inson shunday o‘yga boradiki, u o‘z zimmasidagi mas’uliyat yukini ko‘tarishga qodir emas va uning ostida ezilib ketadi.
Bundan-da qiyinrog‘i – qozilik maqomida o‘tirish va boshqalar ustidan hukm chiqarish naqadar murakkab va og‘ir ish ekanidir. Jazolar bir tur va bir xil darajada bo‘lib, jinoyatlar nimadan iborat ekanligi va ular bilan qanday muomala qilish kerakligi umuman e’tiborga olinmasligi; aksincha, hamma bir joyga to‘plab, bir vaqtda sahroiy sudda jazolanishi adolatning eng tuban shaklidir.
Bu esa odamlar va jamiyatga nisbatan zulmning eng yuqori darajasi bo‘lib, odamlarni shunday mushkul ahvolga soladiki, ular o‘zlarini himoya qilish yoki dalillar keltirish imkoniyatiga ega bo‘lmaydilar va faqat o‘limlarini kutib turadilar.
IShID tashkiloti paydo bo‘lganidan beri sodir bo‘lgan voqealar – behisob qon to‘kishlar bo‘lib, ularning aksariyati behuda bo‘lgan va juda ko‘p oilalarni motamga cho‘ktirgandir.
Ko‘plab erkaklarni, oilaboshilarni o‘ldirib, ularning jonini oldi. U na xalqning ahvoliga achinadi va na shuni o‘ylaydi-ki, erkaklarni o‘ldirish bilan ularning oilalari qanday og‘ir holatga tushib qoladi.
Ulardan so‘roq qilib, sababini surishtirsangiz, asosiy sabab sifatida ularning “haq yo‘lida emasliklarini” ko‘rsatadilar va o‘zlarini eng yuqori sud va ijro organi deb e’lon qiladilar.
Ildizi mutaassiblik va haddan tashqari ekstremizmga borib taqalgan, odamlarni o‘ldirish va qatl etishni asosiy faoliyat deb biladigan shaxslar qanday qilib xalifalik qurish da’vosini qila oladilar? Odatdagi odamlar bilan mehribonlik bilan munosabatda bo‘lishlari va ularning xavfsizligini kafolatlashlari mumkinmi?
3: Islom xalifaligi da’vosi yoki shaxsiy maqsadlarni amalga oshirish uchun niqobmi?
Islom – bu Yaratganning insoniyatning doimiy saodat, baxtiyorlik va oxiratda najot topishi uchun tanlagan so‘nggi dindir.
Bu dinning butun maqsadi – mo‘tadil va odil ta’limotlar asosida insonlarga pokiza va to‘g‘ri hayot kechirish yo‘lini o‘rgatishdir.
Payg‘ambar alayhissalom aynan shu maqsadda yuborilgan bo‘lib, u inson axloqining mukammal bo‘lishi, shaxsning tarbiyasi va aql-idrokini rivojlantirishni o‘z oldiga asosiy vazifa qilib qo‘ygan. U juda qisqa va aniq qilib shunday degan: “Men go‘zal axloqni mukammal qilish uchun yuborildim.”
Makka shahri – osmon va yer o‘rtasidagi bog‘lanish nuqtasi bo‘lib, muqaddas Ka’ba joylashgan edi. Lekin uzoq yillar davom etgan vahiy uzilishi tufayli, butparastlik kasalligi butun jamiyatga yoyilgan edi.
Shu sababli, Payg‘ambar alayhissalom odamlarning ichki dunyosini isloh qilish va ularni yana ilohiy yo‘lga qaytarishga e’tibor qaratdi. U asta-sekin va doimiy tarzda da’vat ishlarini boshladi.
Yo‘ldan ozdirish va adashtirish tuzoqlari keng yoyilgan, jaholat va fikriy qullik avj olgan davrda ham Payg‘ambar alayhissalom birdan qurol ko‘tarmadi va yangi ilohiy dinni mustahkamlash uchun oldin munosib shaxslarni tarbiyalashga harakat qildi.
U avvalo odamlarning qalbini pokladi, yomonlikni ochiq-oydin ko‘rsatdi va yaxshilikni ko‘proq namoyon qildi. Shunday qilib, pok tabiatli, hushyor vijdonli insonlar Islomga intilishdi va uning mustahkam suyanchig‘iga aylanishdi.
Shu yo‘l bilan, Payg‘ambar alayhissalomning shaxsiy sa’y-harakatlari o‘z samarasini berishi uchun 13 yil vaqt kerak bo‘ldi. U fidoiy va ixlosli bir jamoani tarbiyaladi. Bu jamoa asta-sekin yangi bosqichga o‘tishga va dinni to‘g‘ridan-to‘g‘ri himoya qilish uchun kurashishga tayyor bo‘ldi.
Payg‘ambar alayhissalom va uning sahobalari o‘z tarbiyaviy bosqichlaridan o‘tib, qalblarini poklab, jaholat va qullikdan ozod bo‘lgach, Islomni dunyoga eng so‘nggi va eng adolatli din sifatida tanitishga qaror qildilar va o‘zlarini yangi dinning izdoshlari deb e’lon qildilar. Shundan so‘ng, ular Madina shahrida Islomni rasman joriy qildilar.
Davomi bor…
