Ehson Arab

Musulmonlarning qonini to‘kish Xavorij DAISh(ISHID)ning Islom ummatiga qarshi jinoyatlaridan yana biri – kufr dunyosi nomidan begunoh musulmonlarning qonini to‘kish edi. Ular asossiz vajlar bilan musulmonlarni o‘ldirishardi. Shubhasiz, xavorijlar uchun musulmon qoni – ularning da’volariga zid ravishda – eng arzimas narsa edi. Ular hech qanday qo‘rquvsiz, juda g‘alati va asossiz ayblar bilan ko‘plab musulmonlarni qatl qilishardi. Xolbuki, Islom shariati musulmon qonining hurmatini Ka’badan ham ulug‘roq deb bilgan. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Makkaga qarata shunday deganlar:

“مَا أَطْيَبَكِ وَأَطْيَبَ رِيحَكِ، مَا أَعْظَمَكِ وَأَعْظَمَ حُرْمَتَكِ، وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ، لَحُرْمَةُ الْمُؤْمِنِ أَعْظَمُ عِنْدَ اللَّهِ حُرْمَةً مِنْكِ، مَالِهِ وَدَمِهِ، وَأَنْ نَظُنَّ بِهِ إِلَّا خَيْرًا.” (ابن ماجه، حدیث ۳۹۳۲) “Qanday pokizasan va hiding naqadar yoqimli! Qanday buyuksan va hurmating naqadar ulkan! Lekin jonim qo‘lida bo‘lgan Zotga qasamki, Alloh nazdida bir mo‘minning hurmati sendan ham ulug‘roqdir – uning moli va qoni, hamda u haqida faqat yaxshilik o‘ylash lozim.”

Ha! Bir musulmonning qoni Ka’badan ham hurmatlidir. Ammo xavorij DAISh (ISHID) ko‘plab musulmonlarni o‘ldirib, bu borada hatto kufr dunyosi bilan ham bellashdi.

Nohaq takfir – ya’ni, musulmonlarni dindan chiqargan holda ularni kofir deb e’lon qilish – xavorijlarning asosiy xususiyatlaridan biri bo‘lib, DAISh(ISHID) nazoratida bo‘lgan shaharlar ichida shu qadar chuqur ildiz otganki, eng kichik bir xato yoki shariatga zid deb hisoblangan harakat tufayli odamni dinidan chiqqan deb e’lon qilib, boshini tanasidan judo qilishardi.

Xavorijlar zulm bilan boshqargan joylarda ularning hokimiyati toraya boshlaganida va har kuni hududlarini yo‘qotayotganlarida, o‘z nazorati ostidagi hududlardagi oddiy odamlarni jonli qalqon sifatida ishlatib, ularning chiqib ketishiga yo‘l qo‘ymaslikka harakat qilishardi.

Bu holat shunday bir vaqtda sodir bo‘layotgandi, DAISh(ISHID) targ‘ibot videolarida o‘zlarini butun dunyo musulmonlarini himoya qiluvchi haqiqiy mudofa deb e’lon qilishardi.

Odamlarning ularning soxta “xalifalik” hududidan chiqib ketishiga to‘sqinlik qilish uchun turli usullarni qo‘llashdi. Ayrim hududlarning chiqish joylarida harbiy postlar tashkil etib, qochishga uringanlarni o‘qqa tutishardi.

Bundan tashqari, o‘z shaharlaridan chiqib, jon va iymonlarini saqlamoqchi bo‘lgan musulmonlarni ochiq joylarda qatl qilishar, ba’zan esa snayperlar orqali o‘ldirishardi.

Bu hali hammasi emas edi – ular ayrim chiqish yo‘llarini piyodalarga qarshi minalar bilan to‘ldirib, shu tariqa begunoh musulmonlarni qonga botirishdi.

Bu kechirilmas jinoyatlar aynan musulmonlarga qarshi sodir bo‘layotgan edi. Ularning yagona aybi – xavorijlarning soxta xalifaligidan qochishga urinish edi.

Biroq, oxir-oqibat, o‘zini “xalifa” deb atagan Al-Bag‘dodiy, u o‘z tarafdorlari va xalifalik hududida emas, balki Suriyaning Idlib viloyatidagi Barisha qishlog‘ida, o‘sha paytda Tahrir ash-Shom nazoratida bo‘lgan hududda o‘ldirildi.