Ahmad Javad
Muhammad ibn Tumart, Amazig qabilasiga mansub bo‘lib, Sus hududida tug‘ilgan va hijriy to‘rtinchi asrda Mag‘ribda (hozirgi Marokash) Muvahhidin harakatini tashkil etgan. Uning qarashlari va da’vosi Xavorij g‘oyalaridan kelib chiqqan bo‘lib, u kichik gunohlar tufayli odamlarni murtad deb atar edi.
Shimoliy Afrikaga qaytgach, Muhammad ibn Tumart Murabitun davlatiga qarshi qo‘zg‘olon ko‘tardi va odamlarni isyon qilishga da’vat qildi. U o‘zini “al-Mahdiy” deb atab, adolat, tavhid va islohot kabi shiorlarni olg‘a surib, shu yo‘l bilan Muvahhidin harakatini boshladi.
Muhammad ibn Tumart o‘z davridagi siyosiy va diniy faoliyatlarida mutaassib shaxs sifatida tanilgan edi, chunki u Islom aqidalarini tozalash va diniy islohotlarni amalga oshirishda qat’iyatli edi. U ochiqchasiga diniy bid’atlarga, siyosiy adolatsizliklarga va diniy tamoyillardan chekinishga qarshi chiqardi.
U o‘zining muxoliflarini, ayniqsa, Murabitun davlati va uning amiri Ali ibn Yusuf ibn Tashfini kofir deb atagan. Uning qattiqqo‘l qarashlari ijtimoiy ziddiyatlar va mojarolarga olib keldi.
Zamonaviy ulamolar va aksar musulmonlar Muhammad ibn Tumartning mutaassib qarashlariga qarshi chiqdilar. Uning tarafdorlari tomonidan ko‘plab odamlar o‘ldirildi, xususan, Murabitun davlatining qulashi jarayonida keng ko‘lamli qon to‘kishlar sodir bo‘ldi.
Muhammad ibn Tumartning o‘zini “Imom Mahdiy” deb e’lon qilgan da’vosi Islom ulamolari tomonidan qattiq rad etildi va jamiyatda fitna chiqaruvchi holat sifatida qabul qilindi.
Muhammad ibn Tumart o‘z nazariyasida, ismat (gunohsizlik) faqat payg‘ambarlarga xos ekanini aytgan, ammo o‘zini ilohiy ilhom va hidoyatga ega shaxs deb bilgan. Bu da’vo uning tarafdorlari orasida o‘z mavqeini kuchaytirish va uni shartsiz rahbar sifatida qabul qilishlarini ta’minlash uchun edi.
Muhammad ibn Tumart tarafdorlarining ayrim e’tiqodlari quyidagicha edi:
- Muhammad ibn Tumartning harakatlari va qarorlari ilohiy iroda asosida amalga oshirilgan.
- Uning gaplari har qanday xato va kamchiliklardan xoli edi.
- Muhammad ibn Tumart odamlarni hidoyat qilish uchun maxsus ilohiy ilhomga ega edi.
Xulosa
Muhammad ibn Tumartning harakatlari natijasida Murabitun davlati qulab, Muvahhidin davlati tashkil topdi.
Murabitun davlati XI-XII asrlarda Shimoliy Afrika va Andalus (hozirgi Ispaniya)da hukmronlik qilgan muhim Islomiy saltanat edi. Bu davlat Berber qabilalaridan biri bo‘lgan Sanhaja tomonidan asos solingan.
Davlat Abdulloh ibn Yosin rahbarligida boshlanib, keyinchalik Yusuf ibn Tashfin boshchiligida kengaygan. U Andalus va Shimoliy Afrikaning katta qismini o‘z nazoratiga olgan edi. Murabitun davlati Islom tarixida muhim o‘rin egallagan bo‘lib, ilm, madaniyat va siyosatning rivojlanishida katta xizmatlar qilgan. Ammo ichki beqarorlik va Muhammad ibn Tumart boshchiligidagi Muvahhidin davlati tomonidan harbiy bosim sababli ushbu davlat yemirilib ketdi.