Usama Nuhzat
Musulmonlar orasida ittifoq va birlik yaratish bu xavorij DAISh(ISHID) rahbarlari tomonidan ommani aldash uchun har doim ishlatilgan yolg‘on shiorlardan biridir. Ular shu yo‘l bilan ushbu ummatning yoshlarini o‘z saflariga jalb qilishga urinishgan.
«Ittifoq» «musulmonlarning birligi» kabi so‘zlar xavorij rahbarlarining ko‘pchilik nutqlarida tez-tez eshitilgan. Jumladan, Abu Muhammad Adnaniy 2014-yil 29-iyunda «Haza va’dullah» nomli nutqida soxta xalifalik e’lon qilinayotganda buni ochiq bayon qilgan edi.
DAISh(ISHID) guruhi keng ko‘lamli targ‘ibotlar bilan va “xalifalik” “ummat birligi” va “islomiy birodarlik” kabi muqaddas islomiy tushunchalardan foydalangan holda, o‘zini jihodiy guruh, hattoki undan ham ortiq, islomiy davlat sifatida taqdim etdi.
Ular nohaq ravishda o‘zlarini musulmonlarni tafriqa va xorlikdan qutqaruvchi najotkor sifatida ko‘rsatib, xalifalikni qayta tiklash va mustamlaka chegaralarini bekor qilish orqali islomiy izzatni qaytarishga va’da bergan edilar. Ammo amalda esa, ular birlikni buzish, musulmonlar orasida nifoq va tafriqa yaratish hamda nafratni kuchaytirishdan boshqa narsa ko‘rsatmadilar.
Butun bu davr mobaynida zamonaviy xavorijlar, Iroq va Shomda xalifalik tuzish orqali musulmonlarni mazhabiy va siyosiy kelishmovchiliklardan qutqaramiz, ularni bitta bayroq ostiga birlashtiramiz, deb da’vo qilib kelishgan.
Ular shu kabi shiorlar bilan butun dunyo bo‘ylab, hatto Yevropa davlatlaridan ham yuzlab musulmon yoshlari o‘z safiga jalb qilishdi. Bu shiorlar “ummat vahdati”, “iymon birodarligi” va “toğut hukumatlariga barham berish” kabi g‘oyalarga asoslangan edi.
Ammo haqiqat shuki, DAISh(ISHID) terminologiyasida “vahdat” degani o‘zini xalifa deb atagan rahbarlariga majburiy bay’at, ularning botil e’tiqodlarini qabul qilish va Islomga zid buyrug‘lariga ko‘z yumib bo‘ysunishdan iborat edi.
Hatto agar biror kishi bu tizimga qo‘shilmasa, u musulmon, olim yoki mujohid bo‘lishidan qat’i nazar, ular nigohida dushman hisoblanib, takfir qilinar, o‘limga mahkum qilinar edi.
Ba’zi hududlarda hokimiyatni qo‘lga kiritgach, xavorij DAISh(ISHID) a’zolari o‘zlarining bo‘sh va’dalariga qaramay, musulmonlar ummatini nafrat va tafriqa alangasiga tashlagan amallarni sodir etdilar.
Ular o‘zlarining zaharli harakatlari orqali musulmonlar o‘rtasidagi birlashish imkoniyatlarini yo‘q qilib, dushmanlarning islomiy yurtlarga kirib kelishi uchun sharoit yaratdilar.
Xavorijlar firqasining izdoshlarining yo‘ldan ozgan e’tiqodi nafaqat umumiy islom ummatini bo‘ldi, balki eng yaxshi qatlam ya’ni jihodiy guruhlar orasida ham chuqur kelishmovchiliklarni vujudga keltirdi. Bu esa o‘zaro guruhlararo urushlar va ko‘plab mujohidlarning halokatiga sabab bo‘ldi.
DAISh(ISHID) islomiy birlik da’vosi bilan maydonga chiqqan bo‘lsa-da, amalda esa musulmonlar orasidagi eng katta tafriqachi va adovat tarqatuvchiga aylandi. Chunki ummat birligi bu takfir, qatl va zo‘ravonlik bilan emas, balki rahm-shafqat, Qur’on va Sunnani to‘g‘ri tushunish, hamda mo‘’tadillik orqali amalga oshadi.