Xavorij Xuroson yaqinda “Bizning e’tiqodimiz va usul” nomli risolani nashr etdi, unda ular yo’llarining og‘ishini tushuntirdilar.

Ushbu risola muallifining ismi oshkor etilmagan, ammo uni Xuroson Xavorijlarining rasmiy nashri bo‘limi Al-Azaim nashr qilgan.Ushbu risolaning Al-Azaym tomonidan nashr etilishi uning rasmiy risola ekanligidan dalolat beradi. Xuroson xavorijlari rahbariyati va sud idorasining nuqtai nazari.

Xurosonning “Xoraj” nashriyoti ushbu risolani oʻz muxlislari va aʼzolari oʻrtasida baʼzi aqidaviy va uslubiy masalalar yuzasidan kelishmovchiliklar yuzaga kelganidan soʻng nashr etadi, chunki ularning baʼzi tarafdorlari oʻtmishdoshlar, xususan, Imom Abu Hanifa (rahimahulloh)ning kufriga qarshi oshkora fatvo berganlar. ).

Bir manbaning Al-Mursadga aytishicha, bu kitobni tuzish va jamlashda Xavorij qoziligi aʼzolari boʻlgan aqidaparast pokistonlik olimlar eng katta rol oʻynagan.

Xuroson xavorijlarining g‘ayritabiiy usuli muammolaridan ba’zilari ushbu risoladan aniq keltirilgan:

– Taqlid ahli kitob va urf-odatlarga qarshi shakllangan, ichki ixtiloflar va xurofotlarning ildizi boʻlgan eʼtiqoddir;

– To‘rt imomga (Abu Hanifa, Shofe’iy, Molik va Ahmad ibn Hanbal rahimahulloh) taqlid qilish harom va haromdir;  Aytilgan imomlarga shaxsiy taqlid qilishdan voz kechish va undan tavba qilish farzdir;

– Yuqorida zikr etilgan imomlarga taqlid qilgan kishi, xoh johil bo‘lsin, xoh olim bo‘lsin, imomining ijtihodiga qarshi dalil keltirilsa va imomining fikrini tark etmasa, kofir bo‘ladi;

– Imom G’azzoliy, Abul Hasan Ash’ariy, Faxriddin Roziy, Abul Ma’ali Juviniy, Zamaxshariy va Bag’aloniy (Islom ummatining mashhur ulamolari) dastlab yolg’on edilar, lekin umrlarining oxirida tavba qildilar. Ularning noto’g’ri e’tiqodlari va sunniylik va jamoat kasbiga murojaat qilishlari;

– Islom yurtlarida hukmronlik qilayotgan barcha hukumatlar murtaddir;  Hozirda islomiy hukumat deyish mumkin bo‘lgan hukumat yo‘q va uning hukmdori musulmondir;

– Hozirgi islomiy hukumatlarning barcha xodimlari (askarlar, politsiyachilar, qonunchilar, ijrochilar, qozilar, muftiylar, olimlar), saylovchilar va aytilgan hukumatlarning qarorlaridan mamnun bo’lgan odamlar murtaddir, ya’ni ular Islom doirasidan chiqib ketganlar.

– Bu hukumatlarning fuqarolari, agar ular o‘z mamlakatlaridagi tuzumlarni kofir deb hisoblasalar va ulardan qanoatlanmasalar, musulmonlar, aks holda tobelar ham kofirdirlar;

– Hozirgi hukumatlarga qarshi jihod qilish ham xuddi shunday faraz va bu hukumatlarga qarshi jihod kofirlarga qarshi jihoddan ustun va ustundir.

– Barcha musulmonlar yerlari Darul-Kafr Tariydir (ya’ni kofir tuzumlari va qonunlari hukmronligi tufayli ular Dorul-Kafrga aylangan) Islom o‘lkalarida islom hukumati (ya’ni Xavorij guruhi) joylashgan yagona joy, Dorul Islomdir.

– shialar kofir va ularni kofir deb hisoblamaganlarning o’zi kofirdir;

– Qabrlar ustiga minora va binolar qurish harom va eng yomon bid’atdir;  Qabrlar va uning binolarini vayron qilish islomiy jihodning muhim qismidir;

– Shia, yahudiy va nasroniylarning ibodat joylarini buzib tashlash farz va jihoddir;

– So’fiylar murtad va tariqat rad etilgan, so’fiylik yetakchilarining aksariyati mushrik bo’lgan, so’fiylik ahlini kofir demaganning o’zi kofirdir;

– Deobandiylar murtad va mushrikdirlar, chunki ularning rahbarlari so’fiylik tarafdorlari va e’tiqodchilaridir;

– So’fiy monastirlarini vayron qilish vojib, chunki ular kufr odatlaridir;

– Islom o‘lkalarida mavjud bo‘lgan boshqaruv tuzumlarining barcha tarafdorlari (umuman oddiy odamlar va xususan, diniy ulamolar) murtaddirlar va ularni o‘ldirish kerak;  Namozda ularga taqlid qilib, ularga uylanish joiz emas;

– Bunday olimlarni hatto masjid va maktablarda ham o‘ldirish joiz;

Hozirgi hukmron hukumatlar tomonidan qurilgan masjid va maktablar hurmat qilishga haqli emas va ularni buzish joiz.

– Saudiyaning mashhur shayxlari (Ibn Baz, Usaymin, Nosiruddin Alboniy va Solih Al-Fuzan) murtaddir, chunki Saudiya hukumati ularning fatvolari bilan o‘zini qonuniylashtiradi;

“Islomiy davlat” xalifasiga (ya’ni xavorijga) bay’at qilish barcha musulmonlarga farzdir, agar buni qilmasalar, johiliyat o’limi bilan halok bo’ladilar;

– Saylovning barcha ishtirokchilari va saylovchilar imonsizlardir;

– Agar musulmon boshqa bir musulmonni qasddan o‘ldirsa, qasos olinadi va u musulmon bo‘ladi, lekin musulmonni o‘ldirishni halol deb bilsa, u kofirdir;  (Agar bu gapga e’tibor qaratadigan bo‘lsak, xorijiylar o‘z fatvolariga tayanib, o‘zlarini kofir deb atashgan).  Yaqin kelajakda Al-Mursad xorijiy e’tiqodlarining og‘ishishi haqida sahih va hujjatlashtirilgan risolani nashr etadi, shunda dunyoda o‘zidan boshqa musulmonni ko‘rmaydigan bu qonxo‘r guruhning e’tiqodi keng musulmonlar ommasiga ayon bo‘ladi.