Muallif: Hamdon Sendi

Pokiston Afg’onistonning dushmani degan bu rivoyat boshidan yolg’on edi. Pokiston Afg‘onistonda kuchli va markaziy hukumat bo‘lishini istamaydi va uni o‘ziga zarar deb biladi, degan rivoyatni afg‘on kommunistlari, rus qullari, so‘ngra salibchilar istilosi qullari yaratgan deb o‘ylagandik. Oddiy xalqning his-tuyg’ulari va his-tuyg’ularidan ko’ra, afg’on vatanparvarlarini suiiste’mol qilish va ularni Sovet va salibchilar ishg’oliga qarshi kurashayotgan afg’on mujohidlaridan farqli o’laroq, ularni o’z himoyachisi sifatida ishlatish.

Pokistonga qarshi rivoyatni o’ylab topish zarurati Sovet va salibchilar istilosi davridagi qullarning bu sodda yoshlarning qoni, go’shti va suyaklarini suiiste’mol qilishdan boshqa maqsadi yoki fikri yo’qligi sababli paydo bo’ldi. Xorijiy bosqinchilar va ularning ichki qullari Pokistonga qarshi shu qadar ko’p tashviqot olib borishdiki, xalqning ko’p qismi sovetlar va salibchilarning bosib olinishi, zararlanishi va qirg’in qilinishiga e’tibor bermadi, ammo Pokistonning imkonsiz bosib olinishiga nisbatan sezgirliklari tufayli ular qulning yonida turishdi. Shtatlar va millionlab odamlar shu tarzda halok bo’ldi. Ular Pokiston bilan adovatga shunchalik berilib ketganki, Islom va Afg‘onistonning farovonligi va ozodligi yo‘lida jonlarini fido qilgan afg‘on mujohid birodarlarini o‘ldirayotganliklarini bilmas edilar.

Lekin yoshlarni bunchalik oddiy deb bo’lmaydi, chunki kimnidir o’limga tayyorlash oddiy va oson ish emas; Haqiqiy sabablar kerak. Agar men afg’on bo’lsam va kimdir Afg’onistondagi urushni Pokistonning mudofaasi deb hisoblasa, Afg’onistondagi urush ortida Pokistonning omon qolishi yotganidan mamnunman; Afg‘oniston milliy manfaatlariga qarshi Pokiston milliy manfaatlari foydasiga ishonchli partiyalar, jangchilar va odamlarning ochiqdan-ochiq foydalanishi har bir vatanparvarda tuyg‘ularni uyg‘otadi va odamlarning ko‘zini o‘ldiradi.

Agar afg’on Pokiston o’zining ba’zi taktik va tashviqot choralari bilan ishg’ol qullari, afg’on yoshlarining his-tuyg’ulari va his-tuyg’ularini garovga oldi, degan yolg’on motivatsiyaga kuch berayotganidan shikoyat qilsa va shu sababli millionlab odamlar odamlar o’ldirilgan va boshqa tomondan, Afg‘on jihodi va yirik davlatlar kuchlari bilan yordam berish uchun kurashayotgan yetakchilarni o‘ldirdi va to‘g‘ri yo‘l jangchilarini juda oz dunyo mollari evaziga hibsga oldi, ularni qiynab, ma’lumotlarini kofirlarga sotdi; Pokiston Afg’onistondagi hozirgi yong’inning kuchi yo’qolmasligi uchun, qo’shnining uyidagi yong’in yangi, issiq va halokatli bo’lishi uchun bu ishlarni qilardi. Pokistonga loyiq emas nafrat ham o’zini oqlaydi va men yollangan qotillar javobgarlikka tortilishiga ishonaman. O‘sha paytda Pokiston xalqining burchi haqiqatga qarshi turishdir.

Afg’oniston va Pokiston ikki qo’shni davlatdir; Ular geografiya, his-tuyg’ular, til, madaniyat, e’tiqod va dinni baham ko’radi, ularni ajratish yo’llari cheklangan, ammo birlashish uchun yuzlab sabablar bor, hali ham Pokiston ichidagi afg’onlar orasida Pokistonga nisbatan sezgirlik va nafrat muhokamalari davom etmoqda. Biz pokistonliklar Afg‘oniston xalqini ayblaymiz, biroq biz bu masalani hech qachon sinchiklab tahlil qilmaganmiz va baholaganimiz yo‘q.

Sovet istilosi mag’lubiyatga uchragach, Afg’onistondagi fuqarolar urushlariga Pokiston boshchilik qildi va Pokiston bularning barchasini G’arbning buyrug’i bilan amalga oshirdi, shuning uchun u Sovet istilosiga qarshi jihodda mujohidlarga taktik yordam berdi. O’zining siyosiy va shaxsiy maqsadlari, xuddi shunday tarzda salibchilar istilosi mag’lub bo’lganidan so’ng, Pokiston endi Afg’onistonga aralashdi. Aks holda, Afg‘onistondagi mavjud tizim bilan Pokiston hukumatining muammosi nimada? Pokiston Toliboni muhokamalari ko’tarilgan bo’lsa-da, lekin Pokiston rasmiylari G’arbga ko’chib o’tgandan so’ng, Xitoy va Eronga qarshi so’nggi xavfsizlik va diplomatik voqealar, mintaqa va qo’shni davlatlar bilan ziddiyat, G’arb uyushgan IShIDga yaqinlik va barcha imkoniyatlarni ta’minlash. G‘arbni rozi qilish uchun qulaylik va qulayliklar, hech bir ziyoli odam; Bu ikki xalq o‘rtasidagi mustahkam aloqalar shu kichik bahonalar bilan barbod bo‘lishini qabul qilmaydi va agar qo‘shin boshliqlarining shaxsiy manfaatlari daxldor bo‘lmasa, nega ular bu ikki davlat o‘rtasidagi mustahkam aloqalarni buzib yuborishadi. Buyuk Pokiston davlatining Afg’oniston bilan bo’lgan manfaatlarini qurbon qilishdir?

Pokiston armiyasi xohlagan tarzda Tahrik-i-Tolibon Pokiston masalasini hal qilish mantiqiy va mumkin emas; Pokiston Islom Amirligini oʻzining eski doʻstlari bilan urushga kirishishi va oʻzini kuzatib qoʻyishi uchun bu katta muammoning mantiqsiz yechimini talab qilmoqda.

Shunday qilib, Pokiston Toliboniga qarshi hukmron tizim Pokiston so‘ragan choralarni ko‘rsa, nafaqat afg‘onlar so‘nggi 20 yil ichida salibchilar istilosi qullari Tolibonni quvib chiqargan (go‘yo Tolibon Pokistonning qullari) va bu mumkin Agar qo’zg’olonlar bo’lsa, boshqa tomondan, Pokiston Toliboni o’z kurashini Afg’oniston hukumati tomon yo’naltiradi. Hukmron tuzumning butun dunyoda do‘sti yo‘q, butun dunyo, jumladan, Pokiston ham uni yakkalab qo‘ygan va uning qulashiga, do‘stlarni dushmanga aylantirishga harakat qilmoqda?!

Pokiston Afg’onistonga havo hujumlarini amalga oshirdi; Urushdan endigina chiqqan va Pokistondan boshqa davlatlarga qaraganda ko‘proq umid va umidi bog‘lagan davlatning hududiy yaxlitligi va havo hududini buzish aslo o‘zini oqlamaydi, Afg‘onistonni bombardimon qilish ham Pokiston millatining mentalitetini yaxshilamaydi. Shuning uchun, aytish mumkinki, Fuj G’arbni nazarda tutib, bunday choralarni ko’rdi, bu katta urushga da’vat qilish; Afg’onistonni vayron qila olmaydigan, ammo Pokiston Abad kemasini cho’ktirgan urush, natijada Pokiston xalqi va hukumati eng katta yo’qotishlarga duchor bo’ladi.