Kazem Zabulestani

2015-yil Afg‘oniston Islomiy Amiratining sinovlarga to‘la yili edi. Amirul Mo‘minin Mulla Muhammad Umar Mujohid rahimahullohning vafoti haqida xabarlar tarqalgan edi. Afg‘onistonda joylashgan kofir ittifoqi va ularning qo‘g‘irchoqlari umid qilishardi: Islomiy Amirat muhojidlari ichki nizolarga duchor bo‘lishadi, maydondan chekinishadi va toliblarning “so‘nggi duosi”ni o‘qishadi.

Biroq, Islomiy Amirat rahbariyati, marhum Amirul Mo‘minin Mulla Axtar Muhammad Mansur taqabbalahulloh boshchiligida, Allohning yordami bilan muhojidlarni o‘z atrofida birlashtirishga muvaffaq bo‘ldi va dushmanlarning yomon rejalarini barbod qildi.

Ana shu qiyin kunlarda, Afg‘oniston Islomiy Amirati o‘zining muqaddas jihodini salib ittifoqiga qarshi mustahkamlash va safarlarini yanada tartibga solish uchun reja tuzayotgan bir vaqtda, sharqiy hududlarda isyon va fitna qora bayroqlari ko‘tarildi. Yangi xalifalik da’vogarlar o‘z bayroqlarini ko‘tarib, ularga jihod va jang qilishni o‘rgatganlarga kufr va irtido nishoni qo‘ydi. O‘zlari ilgari maqtagan va global jihodni asoschilari sifatida ko‘rgan kattalarga qarshi chiqdilar.

Fitna olovini o‘chirish uchun, marhum Amirul Mo‘minin hurmatli bir maktubni “Islomiy Xalifalik”ning da’vogar lideri Abu Bakr Bag‘dodiyga yubordi va undan Afg‘oniston musulmonlari va muhojidlarini bo‘lmaslikni so‘radi. Ammo bu maktubga DAIShning so‘zlovchisi Abu Muhammad al-Adnoniy qo‘pol va haqoratli javob berdi. Al-Adnoniy, ilgari toliblar va Mulla Muhammad Umarni madh etgan bo‘lsa-da, endilikda o‘zini dunyoning yagona haq lideri deb ko‘rar va boshqalarni kofir deb bilardi.

Bu saraton o‘simtasi Afg‘oniston sharqida ildiz otib, biroz kuch yig‘ganidan so‘ng, shimolga ham tarqaldi. U yerda ham, xuddi sharqdagi kabi, jangchilar yoki muhojidlar safidan chiqarilgan, yoki munofiqlar va buzuqlar, yoki hali mo‘ylovi chiqqan yosh bolalar edi.

2016, 2017 va 2018-yillarda ularning vahshiyliklari avjiga chiqdi. Ularning tilda mag‘rur so‘zlovchilari Sping‘ar tog‘laridan va Amerika dollarlariga sotib olingan radiolar orqali xalqni o‘zlariga qarshi jangga chaqirar edilar. Ular xalqni aldash uchun HD sifatidagi vahshiy portlashlarning videolarini tayyorlab, buni “Islomiy Xalifalik” uchun jihod sifatida targ‘ib qilardilar.

Kunlar va tunlar o‘tdi; nihoyat, muhojidlarning sabr kosasi to‘ldi va 2019-yilning oxirigacha mamlakatda ularga “hukmronlik qiladigan” biror yer qolmadi. Ko‘p jangchilari jang maydonlaridan milliy xavfsizlik vertolyotlari bilan olib ketildi yoki o‘zlari Amerika va hukumat bazalariga boshpana so‘rab bordilar. Bu ularning birinchi katta mag‘lubiyati edi.

Sharqiy hududlardagi nazoratni yo‘qotgandan so‘ng, ular 2021-yilning avgustigacha sukutda qolishdi. Muqaddas jihodning Amerika bosqiniga qarshi g‘alabasi bilan, ular yana bosh ko‘tardilar. Ammo ular unutar edilar: Xurosan Allohning qirg‘oq joyidir. Kimki Allohga qarshi mag‘rurlik qilsa va Uning g‘azabiga loyiq bo‘lsa, bu yerga keladi va bu yurt ular uchun qabriston bo‘ladi.

Ko‘p o‘tmay, ularning shoxlari yana sindi, liderlari qo‘shni davlatlarga qochdi va u yerdan o‘z jangchilariga qaytish buyruqlari berishdi.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning bashorati yana haqiqatga aylandi: “Har safar xorijiylarning bir shoxi ko‘tarilsa, sindiriladi. To Dajjol ularning katta lashkarlarida paydo bo‘lgunga qadar.” [Sunan Ibn Moja 174] (Xorijiylarning bema’ni da’volariga aldanib qolganlar, Mahdiy alayhissalomni emas, balki Dajjolning chiqishini kutishsin.)

Bu Xurosandagi xorijiylar, mag‘rurlik otiga minib, shoxlari sindirildi. Endi ular shu darajada ojiz va muhtoj bo‘lib qoldilarki, o‘zlarini “Xalifalik” deb da’vo qilgan hududlari faqat Facebook va Telegram sahifalarigacha torayib qolgan. U yerda haftada yetti kun odamlar oldidan pul so‘rab o‘tirishadi.