Zulkifl Zaki

Alloh bizga nusrat, Amerika esa mag‘lubiyat va’da qilgan. Kimning va’dasi rostligini ko‘ramiz!

Yosh Umar endigina raketani yelkasidan tushirgan edi; hali ham Sovet Ittifoqiga qarshi olib borgan shiddatli janglardagi jarohatlar uning vujudida sezilib turardi. Bu yetim bolaning chuqur qarashlari va his-tuyg‘ulari uni yana tugallanmagan kitoblariga qaytardi; bir necha sahifa qolgandi, ammo yana qorong‘u bulutlar Sovet ilonidan qutulgan vatanning ustiga soya soldi.

Kommunizm g‘oyasiga qarshi urushda g‘alabani da’vo qilganlar va jihod-fido yodlovchilari tez orada nafs va g‘ururning asiriga aylanishdi va bir-biriga orqa o‘girishdi. Asl maqsad bo‘lmish to‘liq islomiy tuzum qurilishi faqat shiorlar doirasida cheklanib qoldi, bir yarim million shahidning qoni esa savdo mezoniga qo‘yildi. Zulm, vahshiylik, o‘g‘rilik, talonchilik va zo‘ravonlik butun vatan xavfsizligini tahdid qila boshladi; hech kimning joni, nomusi va moli omonda emas edi.

Bu holat Mulla Umarning ruhiyatiga chuqur ta’sir qildi. U sokin yashay olmadi, doimo xalqining najot kemasini fikrlar ummonida olg‘a surardi. Iymon, vaziyat, vijdon va mazlumlarning nidosi uni yana kitoblarini yarim qoldirishga majbur qildi. Umar Uchinchi, yovuzlik va fasodni yo‘qotishga qat’iy qaror bilan, Tolibonning mustahkam islomiy harakat poydevorini Afg‘oniston asosida qo‘ydi. Mulla Umar yetakchiligidagi kichik guruh, Allohning fazli bilan, katta lashkarga aylandi; shunday qudratki, yovuzlik va fasod to‘dalari uni ko‘rganida xuddi qum to‘siqlaridek parokanda bo‘lishardi. U vatanini ularning buzuq odatlaridan xalos etdi, Islomiy Amirat hukmron bo‘ldi va Muhammadiy oq bayroq Afg‘oniston osmonida hilpiradi. O‘n yillab vaqt o‘tib, Afg‘oniston misli ko‘rilmagan xavfsizlik va haqiqiy boshqaruvga erishdi.

G‘arb va global kufr, AQSh yetakchiligida, dunyoda manfaatlariga tahdid soluvchi islomiy tizimning mavjud bo‘lishini aslo istamasdi; ular islomning haqiqiy vakillari hokimiyatda bo‘lishidan, demokratiya va sekulyarizmning haqiqiy chehrasi fosh bo‘lishidan, boshqa musulmon davlatlar ulardan o‘rnak olishidan qo‘rqishardi. Ular yana bir bor Mag‘ribdan to Indoneziya va Hindgacha yagona xalifalik vujudga kelishidan dahshatga tushishdi.

Aynan shu qo‘rquv 11 sentyabr bahonasida Bush, zamon fir’avni, Afg‘onistonga hujum qilishiga sabab bo‘ldi. U bu urushni “to‘qqizinchi salib yurushi” deb atadi.

Umar sales bizga yordamga kelgan, rus bosqinchiligiga qarshi jihod qilgan birodarlarning ezguliklarini unutmadi. Bu ummatning noma’lum qahramonlari Arabiston orollaridagi farovon hayotni, ayollar, ota-onalar va farzandlarini tark etib, jihod mashaqqatlariga bel bog‘lashdi. Umar hatto o‘z saltanatini ham, bir jasur va aziz mehmoni – zamona butini sindirgan inson uchun qurbon qildi.

Salib ittifoqchilari AQSh yetakchiligida muqaddas hududimizga bostirib kirgach, bosqinchilikning qora to‘lqini tushdi va mazlum xalqimiz yana zulm va vahshiylikka yuz tutdi. Yovvoyi tajovuzchilar och bo‘rilar kabi afg‘on xalqining joniga tashlandilar. Ularning masjid, mulla va madrasaga nisbatan dushmanligi kun sayin kuchaydi. Kechalari vertolyotlarning g‘uvillashi va qiruvchi samolyotlarning dahshatli ovozi ayollar, qariyalar va bolalarning uyqularini harom qildi. Har tong, qishloqlarda motam va qo‘rquv hukm surardi.

Mamlakatning turli burchaklarida Umar lashkarlari yana safarbar bo‘ldi va kichik harakatlar boshlandi. Ilohiy muhabbatga mast bo‘lgan yoshlar shahidlik karvoniga qo‘shildilar. Vatan tajovuzchilar uchun alangali tandirga aylandi. Bir necha soniyada qaltiragan sariq bochkalar ilg‘or texnologiya dunyosini tiz cho‘ktirar edi. Istishodiylar va motarbomlarning osmoniy sadosi temir va beton devorlar ortida yashiringan salib askarlarining uyqularini harom qildi. Har bir jasur o‘q bir bosqinchining jonini olib ketardi. Shaharlardagi kiruvchi hujumchilar urushlar bilan dushmanlarning tinchini buzdi.

Bu orada Umar Uchinchi ajali yetib, Robbining huzuriga yetib bordi va o‘z karvoni bilan abadiy vidolashdi. Ammo u orqasida shunday mustahkam, birlikda va donolik bilan boshqariluvchi rahbarlik qoldirdiki, hech bir to‘fon ularning irodasini sindira olmadi.

Yigirma yil davom etgan haq bilan botilning urushi butun dunyoni hayratda qoldirdi. AQSh va NATO barcha kuchlarini sinovdan o‘tkazdi, Afg‘onistonni harbiy laboratoriyaga aylantirdi. Ikki o‘n yillikdan so‘ng, Umar Uchinchi tarbiyalagan Tolibon va mujohidlar – hatto yer yuzida yashash huquqidan ham mahrum etilganlar – dunyoni 18 oy davomida muzokara stoliga o‘tkazdi. Bu AQSh tarixida birinchi marta bir guruh bilan shunchalik uzoq vaqtdan beri muzokara olib borilishi edi.

Alloh Nusrat Egasi, o‘zining g‘alaba farishtalarini yubordi. Zafarning zanjiri boshlandi. Avval katta hududlar va tumanlar birin-ketin mujohidlar qo‘liga o‘tdi. Urush markazlarga yetdi va viloyatlar qisqa vaqt ichida fath etildi – bu aql bovar qilmaydigan tezlikda Allohning ochiq-oydin nusratini ko‘rsatdi.

Vatanimiz ozod bo‘ldi. Islom lashkari Kobulga kirdi va tag‘ut kuchlari xo‘jayinlarining bag‘riga qochdi. Allohning va’dasi ro‘yobga chiqdi, Umar Uchinchi bashorati haqiqatga aylandi. Rahmatullohi alayh!

Umar sales rahmatullohi alayh ummat ustiga Alloh rahmatining soyasi edi. U o‘z davriga tegishli bo‘lmagandek, o‘ziga xos shaxsiyat edi; u mashaqqatda tug‘ildi, mashaqqatda voyaga yetdi va mashaqqatda vafot etdi. Alloh uning muborak qo‘li bilan zamonaviy fir’avn kuchlariga ibratli dars berdi. U asrlar osha ummatni islomning unutilgan istilohlari va tushunchalari bilan yana tanishtirdi va hozirgi zamonda ham islomiy tuzum barpo bo‘lishi mumkinligini isbotladi. Uning butun hayoti faxrga to‘la edi: jihod, kurash, sobitqadamlik, fidokorlik, hijrat, yetimlik, rahbarlik va hatto o‘limi – barchasi iftixor edi.

Bir arab ustoz lagerda mujohidlarga shunday maslahat bergan edi: “Iymon va e’tiqodingizni Mulla Muhammad Umar Mujohid rahmatullohi alayh kabi mustahkam qiling! AQSh Afg‘onistonga hujum qilgan va butun mamlakat qulash arafasida bo‘lgan paytda, mujohidlar Qandahor va strategik joylarni tark etayotgan edi. Har bir shahar va qishloqda og‘ir bombardimon bo‘layotgan edi. Yuzlab mujohidlar qonida g‘arq bo‘lishgan edi. B52larning dahshatli ovozi vatan osmonini titratayotgan edi. Ammo Umar Uchinchi o‘sha og‘ir sharoitda ham mujohidlarga g‘alaba va nusrat va’dasini berardi.”

Umar sales – 21-asrning mujaddidi va ummat peshonasidagi sharaf nuqtasi edi!