Rashed Shafiq
Dinda ifrot qilish (G‘uluv)
Xavoriylar dastlab Rasululloh ﷺ bashorat qilganidek edilar: «Sizlarning ibodatlaringiz ularning ibodatlari oldida kamdek tuyuladi.» Ular bir tomondan o‘zlarini nihoyatda dindor deb bilardilar, lekin boshqa tomondan kufrga chiqarish va ifrotda haddan oshib ketdilar.
Jundub Azdiy raziyallohu anhu aytadi: «Biz xavoriylar lashkariga yetib borganimizda, ularning Qur’on tilovati asalarilarning g‘o‘ng‘illashiga o‘xshardi.»
Xavoriylarning holati shunday edi; ular ro‘za, namoz va Qur’on tilovatida nihoyatda ishtiyoqli edilar, lekin me’yordan chiqib, ifrotga berildilar. Ularning qattiqqo‘lligi shu darajaga yetdiki, Islomning asosiy qoidalaridan chetga chiqdilar. Jumladan, katta gunoh qilganlarni kofir deb e’lon qildilar.
Ba’zilari shunchalik ifrotga ketdiki, har qanday gunoh qilgan odamni – gunohi qanchalik kichik bo‘lishidan qat’i nazar – kofir, mushrik va do‘zaxga sazovor deb bilardilar. Bu masala Ibn Hazm rahimahullohning «Al-Fasl» kitobida ham bayon qilingan.
Ularning qattiqqo‘lligi shunday bir darajaga yetdiki, o‘zlarining fikriga qo‘shilmagan har bir musulmonni kofir deb bildilar. Ba’zilar ularni munofiq deb atagan bo‘lsa, boshqalari ularni o‘ldirishga fatvo bergan. Hatto xavoriylarning ba’zi guruhlari, masalan «Azoqira» musulmonlarning ayollari va bolalariga ham rahm-shafqat qilmaganlar.
Xavoriylarning qattiqqo‘lligi olib kelgan zararlar
Aslida xavoriylar o‘zlarining johilligi, ifroti va qattiqqo‘lligi tufayli Islomning go‘zalligini buzib tashladilar. Ular Rasululloh ﷺ buyurmagan va Qur’oni karim ham tasdiqlamagan bir yo‘lni tutdilar.
Rasululloh ﷺ qattiqqo‘llikdan qaytargan, chunki u Islomning yengilligi va mo‘tadilligi bilan zid edi. Shuning uchun Rasululloh ﷺ shunday deganlar:
«Dinda ifrotga boruvchilar halok bo‘ldilar!» – va bu gapni uch marta takrorlaganlar. (Muslim)
Shuningdek, u kishi yana shunday deganlar:
«Din yengildir, kim unda haddan ortiq qattiq bo‘lsa, din unga g‘olib keladi. Bas, sobit turing va to‘g‘ri yo‘lda bo‘ling.»
Bu ochiq-oydin ko‘rsatib turibdiki, xavoriylarning usuli Islomning yengilligi va yumshoqligi bilan zid bo‘lgan ifrot yo‘li edi.
Xavoriylarning johilligi
Johillik – katta bir ofatdir. U faqat kamchilik emas, balki malomat va tanbehga loyiq holatdir. Johillik ilmsizlikdir, va eng yomon holat – odam o‘zining johilligini bilmaganda yuz beradi. Agar johil o‘zini boshqalardan dono deb hisoblasa, bu ahmoqlikning eng yuqori cho‘qqisidir.
Xavoriylarning fikriy yo‘nalishi aynan johillikka asoslangan edi. Bu harakatning asoschisi «Zu-l-Huwaysira Tamimiy» bo‘lib, u Rasululloh ﷺ ga shunday degan edi:
«Ey Muhammad! Adolat qil, chunki sen adolat qilmayapsan!» (Muslim)
Rasululloh ﷺ unga javoban shunday dedilar:
«Halokat bo‘lsin senga! Agar men adolat qilmasam, unda kim adolat qiladi?»
Xavoriylarning chuqur johilligining yana bir belgisi shuki, ular Hazrat Aliy raziyallohu anhudan avval o‘zining kofirligini tan olishni, keyin esa tavba qilishini talab qilganlar!
Imom Ibn Hajar rahimahulloh shunday deganlar:
«Xavoriylar boshqalarning ustidan hukm yuritib, ularni kofirga chiqarganlaridan so‘ng, musulmonlarni o‘ldirishni halol deb bildilar, lekin zimmiylarga (musulmonlar tasarrufidagi g‘ayridinlarga) tegmadilar va kofirlarga qarshi jihod qilishni butunlay tark etdilar. Ular faqat musulmonlarni qatl qilish bilan mashg‘ul bo‘ldilar. Bu – johillarning ibodatidir!»
Oxir-oqibat, ularning johilligi nafaqat o‘zlariga, balki butun jamiyatga zarar yetkazdi. Alloh taolo shunday marhamat qiladi:
«Ayting-chi, amallarida eng ko‘p ziyon ko‘rganlarni bilasizmi? Ular dunyo hayotida to‘g‘ri ish qilyapmiz deb o‘ylagan holda, sa’y-harakatlari zoye bo‘lgan kishilardir!» (Kahf: 103-104)