Hisham Shahid

Shahid Xalilurrahmon Haqqoniy, Muhammad Aminning o‘g‘li bo‘lib, Paktia viloyatining Gardez tumanidagi Kando qishlog‘idan edi. Uning otasi mintaqaning taniqli diniy olimi va hurmatli shaxslaridan biri bo‘lgan.

Xalilurrahmon oilaning eng kichik farzandi va uchinchi aka edi; katta akalari ta’lim olayotgan bir paytda, u bolaligidan uy ishlariga mas’ul edi. U faqatgina uy yumushlarini bajarib qolmasdan, balki podalarni boqardi ham. Bir kuni qo‘ylarni boqayotganida uydan xabar keldi: darhol qaytishi kerak edi. Uyga qaytgach, otasining vafot etganini bilib qoldi va bolaligidan oilasining mas’uliyati uning zimmasiga tushdi.

Haji Xalilurrahmon, uy ishlari bilan birga siyosiy faoliyatlarda ham akalari bilan birga qatnashardi; kommunizm alomatlari paydo bo‘lishi bilan, uning oilasi mintaqani fitna va kufrdan saqlash uchun kurashishga qaror qildi.

Kommunizmga qarshi kurash davomida, Haji Xalilurrahmon va uning sheriklari hibsga olingan bir do‘stlarini qutqarishga urinishdi, lekin hukumat (Davudxon davri) bundan xabar topdi va 1354-yilda (Milodiy 1975) uning oilasi hijrat qilishga majbur bo‘ldi. Davudxon o‘ldirilgach, Haji Xalilurrahmon jihod maydoniga qaytdi va doimiy ravishda kommunizmga qarshi kurashdi, mamlakat kommunistlar zulmidan ozod bo‘lguniga qadar.

Mujohidlar g‘alabasidan keyin, hukumat tashkil topgach, u hech qanday mansab yoki lavozimga qiziqish bildirmadi. Lekin mamlakat ahvolini yomon ko‘rgach, aka-ukalari va oilasi bilan birga Loyi Mulla Sahib rahmatullohning yetakchiligida yangi kurashni boshladi. Islomiy Amirlik tashkil etilgach, yana bir bor mamlakatni fitnalardan qutqarishdi.

Haji Xalilurrahmon bu g‘alabadan zavq ololmay turib, Amerika bosqini boshlandi. Uning uyi dushmanning birinchi nishoni bo‘ldi, u yerda oilasining 13 a’zosi shahid bo‘ldi va u yana hijratga majbur bo‘ldi. Bu safar dushman kuchli edi va ular charchagan edilar, lekin bu charchoq ularning irodasini yanada mustahkam qildi. U Amerika bosqiniga qarshi 20 yil davomida kurashdi va bu yo‘lda uning oilasining 80 a’zosi shahid bo‘ldi. Islomiy Amirlik tashkil topgach, u Muhojirlar ishlari vazirligiga mas’ul bo‘ldi va uch yil davomida ajoyib xizmatlar ko‘rsatib, mamlakatni ulkan inqirozdan qutqardi.

Kommunizmni yo‘q qilish, fitnalarni daf etish, Amerika bosqinini tugatish va mamlakat uchun ko‘rsatgan xizmatlari noyobdir. Haji Sahib taqabbalallohu alayh oxir-oqibat o‘zining uzoq yillik orzusiga yetishdi; shahid bo‘ldi va Hazrat Hamza ibn Abdulmuttalibning yo‘lida bizdan abadiy xayrlashdi. Taqabbalalloh!

Haji Sahib nafaqat bir mujohid, balki donishmand siyosatchi, milliy rahbar va millat yaratuvchisi edi. U har doim xalq uchun fidoyilikning oldingi safida edi; uning oilasi zamonaviy islomiy harakatlarning boshida turgan va siyosiy donolik, rahbarlik, ilmlilik va fidoyilik jihatidan tengsiz edi. Shahid Haji Sahib, oilasining 81-shahidi bo‘lib, yarim asr ichida bu yo‘lda fidoya qilinganlar qatoriga qo‘shildi.

Bu oila, kommunizmga qarshi, fitnalarga qarshi, G‘arbga qarshi va Respublika tuzumiga qarshi har doim kurashning asosiy tayanchi bo‘ldi. Ko‘plab shahidliklarga qaramay, uning oilasi hech qachon tushkunlikka, qayg‘uga yoki umidsizlikka tushmadi; aksincha, ularning ruhiyati yanada kuchli va azmlari yanada qat’iy bo‘ldi, chunki bu yer yana ham ko‘proq fidoyilikka muhtoj edi, xorijliklar tozalanishi va mintaqa tozaligi saqlanishi kerak edi.

Bugun Jalolning ruhi tinch bo‘ladi, chunki uning kichik ukasi unga qo‘shildi. Bugun Usomaning ruhi shod bo‘ladi, chunki hijrat davridagi yaqin do‘sti unga qo‘shildi. Bugun hatto kufr ham xursand bo‘lishi mumkin, chunki uning eng katta dushmani bir guruh buzuqchilar (xorijiylar) tomonidan shahid etildi.

“Lo‘yi, kichiklarim shahid bo‘ldi, qabrga ketishdi,

Ort ortimdan bu hunar, bu san’at mening oilamga o‘tgan!”