Ehson Arab

Islomiy davlatlarning bo‘linishi – zamonamiz xavorijlarining haqiqiy vazifasi!

So‘nggi yillarda Islom ummatini eng xavfli tahdid ostiga qo‘ygan hodisalardan biri – “Daaish” (IShID) nomli guruhning paydo bo‘lishidir. Bu jirkanch guruh Islomiy xalifalik va musulmonlarning birligi shiorini ko‘tarib maydonga chiqqan bo‘lsa-da, amalda Islomiy davlatlar uchun faqat vayronalik, bo‘linish va parokandalik olib keldi.

So‘nggi yillardagi voqealar tahlili shuni aniq ko‘rsatmoqdaki, IShID ongli yoki ongsiz ravishda Islom dushmanlarining maqsadlari yo‘lida harakat qilib, Islomiy davlatlarning siyosiy, ijtimoiy va diniy tuzilmalarini yemirishda samarali vositaga aylandi.

G‘arb mamlakatlari Islom dunyosining birligi, aholisi va boyligidan yillar davomida qo‘rqib kelgan. Chunki ular juda yaxshi bilishadi: agar musulmonlar birlashsa, ulkan resurslarga egalik qilish bilan birga, jahon siyosatida mustaqil kuchga aylanishi mumkin.

Shuning uchun, murakkab bir loyiha – Islomiy davlatlarni bo‘lib tashlash rejasi ishlab chiqildi. Bu rejaning ijrochi kuchi sifatida IShID yollanma guruh sifatida ishga tushirildi.

Iroqda IShID sunniylar yashaydigan hududlarni bosib olib, o‘z-o‘zini “xalifa” deb e’lon qilgan holda, diniy va etnik bo‘linishlarni chuqurlashtirdi. Kurdlar shimolda mustaqillik sari harakat qildilar, shialar janubda o‘z siyosiy tuzilmalarini barpo etdilar, sunnilar esa IShID va shia militsiyalari o‘rtasida ezilib qoldilar.

Natija nima bo‘ldi? Ilgari yagona davlat bo‘lgan Iroq uchta mustaqil qiziqishlarga ega mintaqaga ajraldi – har biri turli xorijiy kuchlarga bog‘langan.

Suriyada esa IShID ayrim hududlarni egallab, quyidagi natijalarga sabab bo‘ldi: Bashar Asad hukumati mustahkamlandi, muxolif guruhlar ezildi, xorijiy kuchlar esa “terrorizmga qarshi kurash” bahonasi bilan mamlakatga bostirib kirdilar.

Natijada Suriya ham bir necha hududlarga bo‘linib ketdi: bir qismi Asad rejimi qo‘lida, boshqalari kurdlar, yana boshqalar inqilobchilar nazoratida, ayrim joylar esa Turkiya va AQSh ta’siri ostida, Daaish egallagan hududlar esa vayronaga aylantirildi.

IShID Liviyada ham markaziy hukumat qulaganidan so‘ng paydo bo‘lib, Sirt kabi shaharlarda bazalar tuzdi va tartibsizlikni kuchaytirdi. Qaddafi ag‘darilgandan keyin birlik va taraqqiyot umid qilgan Liviya, mahalliy hukumatlar va qurolli guruhlarga bo‘linib ketdi. IShID esa bu bo‘linishni tezlashtirdi va yo‘qsillarni, ayniqsa yoshlarni o‘z safiga tortib, nizo va parokandalikni yanada kuchaytirdi.

Diqqat bilan nazar solinsa, IShID Islom dushmanlarining qadimiy rejasi — “Yangi Yaqin Sharq” sxemasining ijrochisidir. Bu qabih rejadan maqsad: yirik Islomiy davlatlarni kichik va zaif diniy yoki irqiy davlatchalarga aylantirishdir.

Xavorijiy guruh bu zaharli reja yo‘lida mazhabiy mojarolarni avj oldirib, davlat chegaralarini yo‘q qilib, Islomiy mamlakatlarni xorijiy aralashuvlar bilan zaiflashtirib, bo‘linishga yo‘l ochdi va g‘arbiy kuchlar uchun kirish eshigini tayyorladi.

Garchi IShID tashqi ko‘rinishda xalifalik va ummat birligini da’vo qilgan bo‘lsa-da, aslida musulmonlarning eng katta zarba olgan joyi ham shu edi – birlikning ildizi kesildi.

Ilgari birlik va barqarorlik umidida yashagan davlatlar, endi bo‘laklarga bo‘lingan, mazhabiy adovat kuchaygan, g‘arbliklar ta’siriga tushgan holda, o‘z ozodligini yo‘qotdi.

Shuni eslatib o‘tish joizki: Islom ummati hushyor bo‘lishi kerak! Har qanday harakat – u islomiy libosda bo‘lsa ham, diniy shiorlar ostida bo‘lsa ham – agar natijasi nizolar, bo‘linish va zaiflik bo‘lsa, bu faqat Islom dushmanlariga xizmat qiladi, xolos.